گزارش سازمان ملل بیان می کند که یک تغییر جهانی به سمت رژیم غذایی وگان، برای نجات دنیا از گرسنگی، فقر سوخت و بدترین اثرات گرمایش جهانی، امری حیاتی است.
گزارشی از هیئت بین المللی مدیرت منابع زیست پایدار برنامۀ زیست محیطی سازمان ملل (یو ان ایی پی)، ابراز می کند که در حالیکه جمعیت دنیا به سرعت به سمت رقم پیش بینی شدۀ 9.1 میلیارد نفر تا سال 2050 نزدیک می شود، سلایق غربی برای رژیم غذایی پر گوشت و پر لبنیات، زیست پایدار نیست.
انتظار می رود که به سبب رشد جمعیت، تأثیرات کشاورزی بر محیط زیست بطور قابل توجهی افزایش یابد. بر خلاف سوختهای فسیلی، سخت است که بدنبال جایگزین بگردیم: مردم نیاز به خوردن دارند. کاهش اساسی این تأثیرات، تنها زمانی امکان پذیر است که رژیم غذایی سراسر دنیا، کاملاً تغییر کند و محصولات حیوانی کنار گذاشته شوند. پروفسور ادگار هرتویچ، مولف اصلی این گزارش، بیان داشت: “محصولات حیوانی، نسبت به تولید مواد معدنی ساختمانی مانند شن یا سیمان، پلاستیکها یا فلزات، صدمۀ بیشتری وارد می کنند. تولید زیست توده و محصولات مورد نیاز دامها، خسارتشان از سوزاندن سوختهای فسیلی، بیشتر است.”
ارنست ون ویتسکر، یک دانشمند محیط زیست که از روسای این هیئت است، گفت: “رشد ثروت، موجب شده که رژیمهای غذایی به سمت گوشت و لبنیات، تغییر یابند- در حال حاضر دامها بیشتر محصولات کشاورزی دنیا را مصرف می کنند و به تبع آن، مقادیر زیادی از آب شیرین، کودها و آفت کشها، برای پرورش آنها، مصرف می شود.”
این گزارش دریافته است که انرژی و کشاورزی هر دو باید از رشد اقتصادی منفک گردند، زیرا با دو برابر شدن در آمد، آسیبهای زیست محیطی، تقریباً 80 درصد افزایش می یابند.این هیئت که تحقیقات زیادی را انجام داده که شامل سنجش هزارۀ اکوسیستم است، این موارد را ذکر می کند که بر محیط زیست، فشار وارد نموده و بعنوان اولویتهایی برای دولتهای سراسر دنیا باید مد نظر قرار گیرند: تغییر آب و هوا، تغییر محل زندگی طبیعی جانداران، استفادۀ افراطی از نیتروژن و فسفر در کودها، بهره کشی بیش از حد از مکانهای ماهیگیری، جنگلها و سایر منابع، گونه های مهاجم جانداران، آب آشامیدنی ناسالم و سیستم تخلیۀ فاضلاب، آلودگی سرب، آلودگی هوای شهری و خطر کار در معرض ذرات معلق.این گزارش ذکر می کند که کشاورزی، بویژه گوشت و لبنیات، باعث مصرف 70 درصد از آب شیرین دنیا و 38 درصد از کل زمینهای دنیا و 19 درصد از انتشارات گازهای گلخانه ای است.
سال گذشته سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد، ابراز داشت که برای تغذیۀ جمعیت رو به رشد دنیا، تولید غذا در سراسر تا سال 2050 باید 70 درصد افزایش یابد. این هیئت بیان می کند که کسب بازدهی بیشتر در آینده در کشاورزی ابداً توان تغذیۀ جمعیت پیش بینی شده را نخواهد داشت.
http://www.guardian.co.uk/environment/2010/jun/02/un-report-meat-free-diet