میزان کنونی دی اکسید کربن می تواند به تغییر برگشت ناپذیر قطب شمال بیانجامد.

 با تداوم سرعت گیری نرخ کنونی گرمایش قطب به خصوص طی دو دهۀ گذشته، دکتر اشلی بلنتاین از دانشگاه کلرادو، آمریکا  و دیگر همکاران بین المللی وی به تلاش برای درک بهتر خطرات فزایندۀ جوی پرداختند.

او به این منظور تاریخ گذشتۀ زمین را بررسی نمود و کشف کرد که در دوران پلیوسن در ۲٫۵ تا ۵ میلیون سال پیش میزان دی اکسید کربن در قیاس با نسبت تقریبی امروزی که حدود  ۳۹۰ بخش در میلیون است، بین ۳۵۰ تا ۴۵۰ بخش در میلیون بوده. ولی علیرغم وجود مقادیر مشابهی از گازهای گلخانه ای در جو، دمای قطب شمال در آن زمان به مراتب بالاتر بود.

یافته های دکتر بلنتاین حاکی از آنند که احتمالاً دماهای فعلی قطب شمال به واقع هنوز نمایانگر تغییرات آتی منطقه نیستند. ما خیلی از این امر حیرت زده شدیم که از طریق ارزیابی هایمان دریافتیم که دما در دوران پلیوسن در قطب شمال  به مقیاس  ۱۹ درجه سانتیگراد گرمتر بوده. آن خیلی با وضعیت امروزی قطب شمال تفاوت داشته که اگر پوشش یخی نداشته باشد بسیار عریان و بی ثمر است.

این حاکی از آن است که قطب شمال نه تنها به میزان دی اکسید کربن بسیار حساس می باشد بلکه آنچه تاکنون در قطب  مشاهده کرده ایم واکنشی گذرا است و قطب شمال هنوز به حالت تعادل خود نرسیده. 

تحقیق حکایت از آن دارد که تغییرات عمدۀ ناشی از میزان فزاینده دی اکسید کربن در جو نه تنها می تواند برای سازگاری  و بقای گونه ها مضر باشد بلکه حتی می تواند سبب روند تغییر ناپذیر گرمایش تا حد ذوب همۀ یخها شود.

تحقیقات در این رابطه پیش بینی کرده اند که تداوم آب شدن سریع قطب شمال می تواند سبب پخش ویرانگر گازهای  گلخانه ای قوی همچون متان در جو شود و به گرمایش جهانی مهار ناپذیری بیانجامد. که دلالت بر این دارد که قطب شمال در انتظار شرایط بسیار گرمتری در آینده است حتی اگر می توانستیم میزان دی اکسید کربن را در سطح ۴۰۰ بخش در هر میلیون ثابت نگاه داریم. این گرمایش، تغییرات بازگشت ناپذیری را در اکوسیستمهای بزرگ ما به بار خواهد آورد. 

بر اساس گفته دانشمندان، در مورد موقعیت بحرانی بیان شده، آنها از ما می خواهند روش زندگی خود را با کاهش آلایندگی های دی اکسید کربن تغییر دهیم و سریع ترین راهی که هر فرد می تواند انجام دهد گیاهخوار بودن است. و هم اینک موقعیت، بسیار بحرانی است و ما شاهد افزایش بلایای طبیعی در سراسر جهان هستیم که به خاطر تغییرات اقلیمی است.   

ما هنوز فرصت داریم، هنوز کمی فرصت داریم تا سرنوشت را تغییر دهیم، اما وقت زیادی نداریم. باید سریع تغییر کنیم تا از خسارات بیشتر به زمین و همچنین از دست رفتن جان انسانها و منابع جلوگیری کنیم.

http://www.upi.com/Science_News/2010/06/30/Study-Arctic-climate-at-tipping-point/UPI-95001277922906/

http://www.dailygalaxy.com/my_weblog/2009/07/permafrost-melt-500-billion-tons-of-prehistoric-organic-matter-may-rapidly-accelerate-global-warming.html

Loading

Leave a Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *