بعضی اوقات ممکن است از خود بپرسیم، آیا حیوانات مانند ما انسانها روح دارند؟ افرادی که حیوانات خانگی مانند سگ دارند، احتمالا این سوال را مکررا از خود پرسیده اند، زیرا که سگها شباهت های بسیاری با ما انسانها دارند، مانند احساسات مان، ابراز محبت برای عزیزان مان، خدمت عاری از نفس در صورت نیاز و غیره.
حیوانات نیز روح دارند، درست مانند ما.
تعالیم کاتولیک ها میگوید، “برخلاف شان و مقام انسان است که حیوانات را آزار دهیم و یا بدون دلیل آنها را بکشیم.” پس حتی اگر باور نداریم که حیوانات روح دارند، تاکنون ثابت شده است که آنها احساس دارند، و عشق، ترس، شادی و درد و عذاب جسمی را درست مانند ما انسانها حس میکنند…
اگر خودمان را موجودات والاتری میدانیم، پس باید کردار شریفتر و والاتر داشته باشیم، از موجودات ضعیفتر و بیگناه حمایت کنیم، و از قدرت خود استفاده نکنیم و دوستان خود را آزار ندهیم. بویژه که آنها به ما آزاری نمیرسانند. باید که به فرزانگان بزرگ مذهبی گذشته و کنونی گوش کنیم، و با دوستان حیوان مان به صورت مخلوقات گرامی و مقدس خداوند رفتار کنیم و به عنوان یک عمل ساده و نشانگر شان، احترام و محبت به حیوانات، ما باید گیاهخوار وگان باشیم.
وقتی قادر شویم این عشق را برای تمام موجودات دیگر جهان که شامل حیوانات همزیستان ما میباشند، توسعه دهیم، خودمان توسعه میابیم و از نظر معنوی عظیم تر میشویم.
