ذوب یخ قطب جنوب، بر سرعت انتشار متان موجود در لایۀ منجمد زمین می افزاید.

دکتر رودلفو دل والی، زمین شناس آرژانتینی در سفر اخیر خود به شبه جزیره قطب جنوب، شاهد افزایش حباب ها در زیر مناطق خاصی از سطح آب بود.

برآوردها آشکار کرد که % ۹۹ از این حباب ها، گاز متان هستند. این امر در حالی است که یخ در غرب قطب جنوب و کل شبه جزیره به خاطر تغییرات اقلیمی در حال ذوب شدن است و افزایش بیشتر گاز متان میتواند به خاطر اثر شدید آن بر تغییرات اقلیمی، گرمایش جهانی را طوری شتاب دهد که ورای پیش بینی های دانشمندان در مورد نقطه بحرانی غیرقابل بازگشت باشد که این امر به تغییرات شدیدی در زمین می انجامد….

دکتر “دل والی” هم اینک در حال مشخص کردن اثرات بالقوه ی این گازهای گلخانه ای است و به گفته خود او: “ما بر این باوریم که مقدار عظیمی از متان ناپایدار به صورت رسوبی وجود دارد، که ممکن است به اتمسفر نفوذ کند و گرمایش را شدت بخشد.” او در ادامه با اشاره به تغییرات مشاهده شده در دوره های قابل توجهی در تاریخ زمین شناسی، گفت:

“از ۷ انقراض جمعی که در زمان خود، % ۹۰ از گونه ها را از بین برده، ۵ مورد به خاطر تغییرات اقلیمی بوده است و در یک مورد خاص در دوران “پرمو- تریاس” این امر مستقیماً به انتشار مقدار زیادی گاز متان در پالئوزوئیک فوقانی ربط داشته است.”

زمین در مقادیر عظیمی، متان منجمد را در خود ذخیره دارد. هیدرات متان در قطب های شمال و جنوب وجود دارد.

دانشمندان تخمین زده اند که حدود 400 میلیارد تن متان منجمد در قطب جنوب وجود دارد و هنگامیکه بخشی هایی از یخ ها در این مناطق شروع به از هم پاشیدن کنند، متان بتدریج در اتمسفر آزاد می گردد. می توانید این صحنۀ وحشتناک را تصور کنید:

اگر تمام یخ ها در قطب جنوب کاملا ناپدید شود، 400 میلیارد تن متان در اتمسفر آزاد خواهد شد!

این فاجعه حتی شامل متان منجمد ذخیره شده در کف اقیانوس ها نیست، که آن هم می تواند بخاطر افزایش دما از هم بپاشد.

لحظه ای که اجازه دهیم این زنجیر وقایع آغاز گردد، ممکن است سبب شود تا حیات بر روی زمین از بین برود.

زمین شناسان کشف کرده اند که یک فاجعه بخاطر آزاد شدن ناگهانی متان حدود 55 میلیون سال پیش رخ داد، که در آن هیدرات متان ناگهان در سطح آب ها آزاد شد، که سبب شد تا سیاره با سرعت بسیار بالایی گرم شود و سبب مرگ جانداران و تخریب آب و هوای زمین شد که بمدت 100 هزار سال باقی ماند.

علاوه بر این رویداد، فاجعۀ مشابه دیگری نیز 250 میلیون سال پیش در پایان دورۀ “Permian” رخ داد، که در آن انفجار متان واقعا تمام حیات را از روی زمین از بین برد.

بخاطر اینکه گاز متان و سولفید هیدروژن ناشی از دامداری هستند آنها مقدار زیادی گاز سمی را به هوا وارد میکند و این گازها جو را گرم می کنند و سپس جو، یخها را آب میکند و اقیانوس گرم خواهد شد و سپس متان و دیگر سموم از بستر اقیانوسها، لایه های منجمد و امثال آن آزاد خواهد شد. و آنگاه چرخه ای ویرانگر خواهیم داشت. امیدوارم سریع به آن پایان دهیم.