مطالعات علمی بسیاری نشان داده که تولید و مصرف گوشت متهمان اصلی در ایجاد گرمایش جهانی شتاب گرفته هستند که در طی دهه های اخیر، مشاهده شده و پیامد هایش برای انسان ها، حیوانات و محیط زیست به یک اندازه مصیبت بار است. یخچال های سیارۀ ما به سرعت در حال ذوب شدن هستند. سطح دریاها در حال بالا آمدن هستند و گونه های حیوانی و گیاهی هر دو با سرعتی وحشتناک در حال ناپدید شدن هستند.
ما می دانیم که در دورۀ اخیر، تغییرات اقلیمی در سطحی جهانی در حال تأثیر گذاشتن است. قبلاً باران، کامل می بارید. اکنون، تگرگ، باد و خشکسالی و گرمای بسیار وجود دارد. چیزی در دنیا در حال وقوع است و این یک دغدغۀ بزرگ است. تصاویر ماهواره ای که توسط مرکز داده های ملی برف و یخ آمریکا گرفته شده، نشان می دهد که در طی سه هفتۀ اول ژوئیۀ ۲۰۱۱، یخ قطب شمال با بیشترین سرعت ثبت شده در تاریخ، با سرعت شگفت انگیز ۱۲۰ هزار کیلومتر مربع در روز، ذوب گردید، یا روزانه مساحتی به اندازۀ ایالت پنسیلوانیای آمریکا، محو شد. همچنین، لایۀ منجمد دائمی زمین که در قطب شمال، در حال ذوب شدن است، مقادیر عظیمی گاز گلخانه ای مرگبار متان را در جو آزاد کرده و بقای آیندۀ بشریت را تهدید می کند.
تمرکز متان در “اسوالبارد” (نروژ) بسیار بالا است و این امر، خیلی نگران کننده است. شاید این امر بخاطر ذوب لایۀ منجمد دائمی و آزاد شدن متان باشد و اگر مسأله این باشد، بدین معناست که ما داریم به یک “نقطۀ برگشت ناپذیر” می رسیم از این رو اوضاع بسیار وخیم است. بدین معنی که ما باعث شده ایم که یک فرایند شتاب گرفته، ایجاد گردد؛ فرایندی که خودش خود را تقویت می کند و باعث می شود گرمایش جهانی، حتی سریع تر رخ دهد.
دانشمندان هشدار می دهد که اگر ما شیوۀ کسب و کار معمول خودمان را ادامه دهیم، قادر نخواهیم بود که سطوح گازهای گلخانه ای را به حد کافی کاهش دهیم تا افزایش دمای جهانی در مقایسه با مقادیر دوران پیش صنعتی را به حداکثر ۲ درجۀ سانتیگراد محدود کنیم. ممانعت از افزایش بیش از ۲ درجۀ سانتیگراد، تمرکز اصلی رهبران در گفتگوهای تغییرات اقلیمی در کپنهاگ و کنکون بود که به ترتیب در سال های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ برگزار شد. فراتر از این مرز، وقایع آب و هوایی شدیدی که اکنون رخ می دهد حتی شدیدتر خواهد شد؛ به عنوان مثال شهرهای ساحلی، زیر اقیانوس های بالا آمده ناپدید خواهند شد و آتش سوزی های شدید، حتی بیشتر رخ خواهد داد.
تنها در بخش انرژی، انتشارات دی اکسید کربن در سال ۲۰۱۰، ۳۰/۶ گیگا تن ثبت شد که شوکه کننده بوده و بالاترین مقدار در طول تاریخ است و ۸۰ درصد از انتشارات پیش بینی شده برای سال ۲۰۲۰ در این بخش، پیشاپیش “پُر شده” بدین معنی که شامل انتشار مقدار دی اکسید کربن توسط نیروگاه های برق است که در حال حاضر در فعالیت هستند و همینطور شامل کربنی است که در سال ۲۰۲۰ توسط نیروگاه هایی که اکنون در حال ساختند، انتشار خواهد یافت. این خیلی نگران کننده است. هر روز که می گذرد، تمرکز گازهای گلخانه ای در جو، افزایش می یابد و دورنماها برای حفظ تغییرات دما در کمتر از ۲ درجۀ سانتیگراد، دشوارتر می شود.
مرگ جنگل ها برابر است با مرگ انسان ها
تقاضا برای انرژی در دنیا، مستقیماً به مقادیر بالاتر اگازهای گلخانه ای شاره دارد و هیئت اقلیم سازمان ملل متحد، می گوید که آلاینده ها باید تا سال ۲۰۱۵ شروع به کاهش یافتن کنند. فقط چهار سال باقی مانده، بنابراین ما با چالشی بزرگ روبرو هستیم. جنگل های بارانی که “شش های زمین”، خوانده می شوند، نقشی حیاتی در جذب دی اکسید کربن جو و همچنین تأمین اکسیژن و کاهش تنزل زیست محیطی، ایفا می کنند. اما جنگل زدایی جهت ایجاد مرتع برای احشام یا مزارعی که برای پرورش غذای حیوانات استفاده می شود، باعث نابودی این شش های تنفسی زمین می گردد.
انسان ها با جنگل زدایی، سالانه حدود ۱ میلیارد تن کربن در جو، منتشر می کنند. بنابراین یکی از اقداماتی که نیاز است همراه با کاهش انتشارات حاصل از استفادۀ سوخت فسیلی، انجام دهیم، کاهش انتشارات حاصل از جنگل زدایی است و برای مثال در آمازون، حدود ۷۰ درصد از جنگلزدایی، با تبدیل جنگل ها به مرتع احشام مرتبط است. بنابراین ما باید تغییر رویه دهیم و جنگل ها را به مراتع احشام تبدیل نکنیم. ما با حفظ جنگل ها، جوامع امروزمان را تقویت می کنیم و یک بنیان اقتصادی و بوم شناختی را ایجاد می کنیم که برای یک آیندۀ ایمن ضروری است.
ممانعت از جنگل زدایی و مدیریت جنگل ها بطور زیست پایدار، چهار مزیت مهم را ارائه می دهد:
اول، ما از قبل می دانیم که چطور اینکار را انجام دهیم، پس این مزیت را داریم. دوم، می تواند یک تأثیر فوری در کاهش انتشارات داشته باشد. سوم، این یکی از اقدامات موجود با هزینۀ قابل اجرا برای کاهش تغییرات اقلیمی است. چهارم، دارای چند منفعت همزمان است که شامل حفظ خاک، کنترل سیل و حفاظت از تنوع زیستی است. چنین خدماتی، میلیاردها دلار ارزش دارد. حفاظت از جنگل ها برای حفظ اکوسیستم ها و تأمین معاش و درآمد برای بیش از یک میلیارد نفر، امری حیاتی است.
آلودگی در دامپروری ها
ما مجبور نیستیم که صبر کنیم و از نقاط غیر قابل بازگشت، بگذریم تا شاهد تأثیرات واقعی دامپروری بر روی اقلیم و آب و هوا باشیم. در شرایط بسیار آلوده دامپروری ها که پر از بیماری های مختلف است، مجاز است که به احشام آنتی بیوتیک داده شود تا رشدشان سرعت یافته و تا زمان کشتار، حیوانات را زنده نگاه دارد. سوء استفادۀ گستردۀ صنعت دامپروری از این مواد، عوامل بیماری زای مقاوم در برابر دارو و بی نهایت خطرناکی را ایجاد می کند که “ابر میکروب” نامیده می شود.
از ماه مه ۲۰۱۱ تاکنون در اروپا، “سندروم همولیتیک یورمیک” و “انتروهموراژیک ” و “اشریشیا کولای“، تقریباً ۵۰ مرگ را در بیش از ۴ هزار مورد گزارش شده موجب گردید. دانشمندانی مانند دکتر “فرانسیسکو دیز گنزالز”، یک استاد ایمنی غذایی در دانشگاه مینیسوتای آمریکا، خاطر نشان می کند که علت نهایی این عفونت ها، احشام هستند.
دامپروری ها علیرغم ممنوعیت (اتحادیۀ اروپا) بر مصرف آنتی بیوتیک های تقویت کنندۀ رشد، همچنان از این آنتی بیوتیک ها استفاده می کنند.
این امر پیامد های بسیاری بر سلامت انسان دارد. پیامد اصلی آن این است که باکتری های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک، مثل “ام آر اس ای“، “سالمونلا“، یا “کمپیلوباکتر“، در احشام مقاومتشان بالا رفته و بعد می توانند به انسان ها انتقال یابند. برای مثال وقتی گوشت خام است، اگر در دست گرفته شود، این باکتری ها می توانند به دستتان وارد شوند یا حتی اگر بطور ناصحیح پخته شوند، می توانند وارد روده تان شوند.
دولت آمریکا، علیرغم توصیه های متفقانه دربارۀ رژیم غذایی با کاهش مصرف گوشت و لبنیات، با اختصاص دادن بیش از ۶۰ درصد از کل سوبسیدهای کشاورزی کشور به دامپروری، از این صنعت حمایت می کند. بدون این سوبسیدها، ارزانترین همبرگر در آمریکا، تا ۳۵ دلار هزینه خواهد داشت.
نقش سیاست گذاران در جلوگیری از تغییرات اقلیمی
این امر بسیار مهم است که نمایندگان مجلس تشخیص دهند که دامپروری در حقیقت فقط بدین خاطر سودآور است که آنها هزینۀ واقعی نظام تولیدشان را نپرداخته اند. زیرا این نظام نه فقط به سلامت حیوانات آسیب بسیار می رساند بلکه آلوده کنندۀ محیط زیست است. سیاست برای ایجاد تغییر در رفتار، مهم است. می دانیم که چطور سیاست های مالیاتی، می تواند بر هر کسی در دنیا تأثیر بگذارد. آن ها بسادگی تصمیم می گیرند که سیگار برای سلامتی بد است و بعد مثلاً یک مالیات ۵۰۰ درصدی بر دخانیات اعمال می کنند. و تأثیرش را بر رفتار انسان خواهند دید. به بیان دیگر سیاست گذاری، برای جهت دهیِ مردم به سمت الگوهای مصرفی دوستدار محیط زیست و زیست پایدارتر یک کلید است.
تولید گوشت، بار سنگینی بر کرۀ زمین است زیرا نیازمند مقادیر عظیمی از مواد اولیه مانند علوفه، کود، سوخت و آفت کش هاست که تولید کنندۀ گازهای گلخانه ای اند. هر ساله، دام ها در سراسر دنیا، مسئول ایجاد ۳۷ درصد از کل انتشارات متان و ۶۵ درصد از کل انتشارات دی اکسید کربنی هستند که انسان مسبب آنها بوده است.
بررسی منتشر شدۀ اخیر، با عنوان “راهنمای گوشتخواران برای تغییرات اقلیمی و سلامتی” توسط گروه کار زیست محیطی سازمان غیر انتفاعی آمریکا نتیجه گرفت که اگر فرض کنیم که همۀ ۳۰۰ میلیون نفر در آمریکا، یک روز در هفته بمدت یک سال خوردن گوشت یا پنیر را متوقف کنند، کاهش انتشارات گازهای گلخانه ای معادل با رانندگی نکردن به اندازۀ ۱۴۶٫۵ میلیارد کیلومتر یا حذف ۷٫۶ میلیون خودرو از جاده هاست.
همچنین، این بررسی نشان داد که مصرف هر کیلو گوشت گاو، معادل ۲۷ کیلوگرم دی اکسید کربن منتشر می کند، در حالیکه مصرف هر کیلو از منابع پروتئین گیاهی مانند لوبیا، توفو و مغزها، تقریباً معادل ۲ کیلوگرم دی اکسید کربن، یا فقط ۷٫۴ درصد مقدار معادل گوشت گاو، دی اکسید کربن منتشر می کند.
بنابراین، اتخاذ یک رژیم غذایی گیاهی اثر ما بر اقلیم و محیط زیست را به مقدار زیاد، کاهش می دهد و این تغییرات به کمک سیاست گذاران با سرعت خیلی بیشتری پیش خواهد رفت.
استفاده از بخش های پایین تر زنجیره غذایی
مصرف گوشت و تولید گازهای گلخانه ای اثرات جبران ناپذیری بر تغییرات اقلیمی و کره زمین دارد. به علاوه با تولید گوشت در واقع شما ابتدا به حیوانات، غذا می دهید و بعد گوشت شان را می گیرید و سپس آن گوشت را مصرف می کنید. شما چندین چرخه را از دست می دهید. این بهتر است که انسان ها بتوانند به مصرف مستقیم غذای گیاهی بپردازند. بدین طریق شما از محصولات بسیار و گیاهان و جانوران محافظت می کنید. همچنین انتشارات گازهای گلخانه ای بسیاری را کاهش می دهید. ما همگی باید حافظ محیط زیست شویم و غذاهای گیاهی مصرف کنیم.
تحقیقی توسط موسسۀ “رودیل” در ایالات متحده، دریافته است که اگر فعالیت های کشت ارگانیک بر همۀ زمین های قابل کشت در سراسر دنیا، پیاده سازی شود، تقریباً ۴۰ درصد از انتشارات فعلی دی اکسید کربن را جذب و ذخیره می کند.
یکی از سیاست هایی که جامعه انسانی در ایالات متحده به تصویبش کمک کرد، خوردن از بخش پایین تر زنجیرۀ غذایی بود، و به میزانی که مردم این کار را انجام دهند، مقدار کربنی که استفاده می شود را کاهش خواهید داد. بنابراین بین جنبش ارگانیک، بازارهای محلی کشاورزان ارگانیک و تغذیه از بخش پایین تر زنجیرۀ غذایی، رویکرد به سمت گیاهخواری و وگانیسم مقدار کربن مورد استفاده را به وضوح کاهش می دهد.
چطور صنعت دامپروری و فجایع ناشی از آن را حذف کنیم؟
ما باید رفتارمان را تغییر دهیم و مصرف گیاهان را ترویج کنیم زیرا تولید گوشت، بسیار گران است و ابه هیچ وجه زیست پایدار و کارا نیست. اگر همه مردم با انتخاب های هر روزشان یک شیوۀ زندگی نیک خواهانه و عاری از مصرف محصولات حیوانی را اتخاذ نمایند، فعالیت های مخرب صنعت دامپروری، فوراً متوقف خواهد شد و انتشار گازهای سمی گلخانه ای، بطور عمده ای کاهش خواهد یافت. و سیارۀ ما نیز خنک خواهد شد. علاوه بر این، تمام فجایعی که هم اینک شاهد آن ها هستیم دیگر وجود نخواهند داشت.
برای کسب اطلاعات بیشتر دربارۀ تغییرات اقلیمی به کتابخانه سایت کانون در آدرس زیر مراجعه نمایید:
کتابچه چالش های تغییرات اقلیمی سال 2011
http://phce.org/books.html?task=view&id=7&catid=103
