هزینه های بی شمار از دست رفتن تنوع زیستی.

مطالعه ای دو ساله توسط شرکت حسابداری PriceWaterhouseCoopersبه سفارش “برنامۀ محیط زیست سازمان ملل” (یو ان ای پی) با عنوان “اقتصاد اکوسیستمها و تنوع زیستی” هزینۀ اثرات اقتصادی روشهای تجاری مخرب از لحاظ زیست محیطی را تعیین کرد که سبب از کار افتادگی یا مانع انجام وظایف اکوسیستمی گیاهان و جانوارن می شود. این گزارش کسری چند میلیارد دلاری را که نادیده گرفته شده بود مورد توجه قرار می دهد که ناشی از فعالیتهایی بوده که مسبب آلودگی، جنگل زدایی، کاهش تعداد ماهیها و نابودی زمین در اثر فرسایش خاک و خشکسالی شده است.

هزینۀ سالیانه برای اقتصاد جهانی در سال ۲۰۰۸ برای این عملیات بین ۲ تریلیون تا ۴٫۵ تریلییون دلار برآورد شده که معادل % ۷٫۵ از درآمد جهانی است. این یافته ها امروزه بسیار حیاتی اند زیرا گرمایش جهانی با منشا انسانی همچنان سبب از بین رفتن سریع تنوع زیستی جهانی می شود.

دکتر “هتر مک کی” از توافقنامۀ حفاظت از تالابها در سطح بین المللی، کنوانسیون رامسر: “واقعاً به مرحلۀ بسیار جدی ای رسیده ایم. ما اکنون شاهد مراحل بحرانی بسیار مهمی در اکوسیستمها هستیم. بنابراین بسیار نگرانیم و باید برای جبرانشان تلاش کنیم.”

سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل (فائو) از پرورش احشام برای تولید گوشت و لبنیات به عنوان یکی از عوامل اصلی از دست رفتن تنوع زیستی نام برده است…

همچنانکه در گزارش پیشینی از فائو آمده بود: “مسلماً و به احتمال قوی بخش دامداری عامل اصلی در کاهش تنوع زیستی است زیرا آن مسبب اصلی جنگل زدایی و همچنین یکی از عوامل اصلی فرسایش زمین، آلودگی، تغییرات اقلیمی، ماهیگیری بیش از حد، رسوب گذاری نواحی ساحلی و تسهیل توسعه گونه های ناسازگار است.”

دکتر “مک کی”: این حقیقت دارد که تولید مفرط دام می تواند منابع بسیاری را به خود اختصاص دهد. همگی ما باید رژیم خود، غذایی که می خوریم، آنچه مصرف می کنیم، منشای تامین آب مان را بررسی کنیم. همۀ این امور اهمیت خواهند یافت. ما باید در سطحی بین المللی، در سطح حکومتی و ملی با خط مشی ها و قوانین کار کنیم اما همچنین باید فعالانه اکوسیستمهای بزرگ، تنوع زیستی را احیا و از آن حفاظت کنیم.

بسیاری از گونه های با ارزش را از دست داده ایم، ویرانی های بسیاری ببار آمده و افراد بسیاری بخاطر تغییرات اقلیمی جان باخته اند. و ما هنوز بیدار نشده ایم. ما باید قوانین و رهنمودهای بیشتری برای حفظ زیستگاه های طبیعی داشته باشیم. رژیم غذایی وگان با انگیزه ای درست، موجب شفقت و بصیرت بیشتری میشود و همچنین به حفظ زیستگاه های طبیعی با ارزشمان برای حیوانات کمک می کند و از منابع برای انسانها، حفاظت می نماید.