تخریب روزانه 40 هکتار از عرصه‌های جنگلی و تغییر کاربری این اراضی به کاربری‌های مسکونی و تجاری، جنگل‌های شمال کشور را به‌شدت تهدید می‌کند.
این تخریب‌ها سبب شده طی 50 سال اخیر، یک میلیون هکتار از اراضی جنگلی شمال کشور کاسته شود و مساحت این جنگل‌ها از 3 میلیون هکتار به 1.9میلیون هکتار تقلیل یابد.
محمد امینی در باره زیان‌های ناشی از دخالت دامداران جنگل نشین خاطرنشان کرد: چوپانان و دامداران بسیاری درختان را قطع می‌کنند تا نور بیشتری به داخل جنگل بتابد و زمینه رشد و تولید علوفه فراهم شود.
وی از هرس کردن غیر طبیعی تاج درختان به‌عنوان یکی از آسیب‌های جدی جنگل‌های شمال یاد کرد و افزود: هرس‌کردن تاج درختان باعث نابودی قدرت بذردهی جنگل می‌شود. در اثر این دخالت‌ها، حیوانات و پرندگان، حشرات و قارچ‌های مفید که همه در یک زنجیره طبیعی و پیوسته، اکوسیستم جنگل را تشکیل می‌دهند با محیط نامساعد روبه‌رو شده و از محیط مهاجرت می‌کنند.
امینی، افزایش جمعیت در شمال کشور را عامل اصلی روند تخریب در شمال دانست وگفت: تراکم جمعیت در شمال، 5/2 برابر میانگین جمعیت در سایر مناطق کشور است. این در حالی است که درصد روستاها و چند شغله بودن روستاییان (مشاغلی مثل دامداری، باغداری و زراعت که همه وابسته به جنگل است) با تخریب عرصه‌های جنگلی رابطه مستقیم دارد و به این تخریب‌ها دامن می‌زند.
وی در ادامه فرسایش خاک را یکی از پیامدهای ناگوار عنوان کرد و گفت: فرسایش خاک در شمال کشور سالانه 15 تا 20 تن در هکتار است درحالیکه بنا بر مستندات موجود این جنگل‌ها، سالانه بین 3.5 تا 5.5 تن در هکتار خاکسازی می‌کنند.
امینی در پاسخ به این پرسش که آیا این نهالکاری‌ها می‌تواند جایگزین جنگل‌های طبیعی شود؟ یادآور شد: طی 50 سال گذشته مجموعا 300هزار هکتار درشمال کشور نهالکاری شده حال آنکه بنابه آمار موجود طی همین زمان، یک تا یک و نیم میلیون هکتار جنگل را از دست داده‌ایم.
مقایسه این دو آمار نشان می‌دهد که سرعت کشت مصنوعی درخت همواره از تخریب کمی عقب‌تر بوده است و از نظر کیفی هم که درختان دست کاشت قابل مقایسه با رویشگاه‌های طبیعی نیست.
