مطالعۀ جدیدی بر روی یک آزمایشگاه طبیعی منحصر به فرد که توسط دانشمندان در دریای مدیترانه ایجاد شده حاکی از آن است که تعداد جانداران تک سلولی موسوم به “روزن داران” یافت شده در حوالی منافذ دی اکسید کربن آتشفشانهای حوالی ناپل، ایتالیا از ۲۴ گونه به تنها چهار گونه کاهش یافته است.
دانشمندان “دانشگاه پلیموت” در انگلستان و دانشگاه سانتا کاتارینا در برزیل دریافتند که تلفات مشابه اشکال بی شماری از حیات دریایی به خصوص جاندارانی که مانند روزن دارن دارای پوسته هایی از جنس کربنات کلسیم هستند، با افزایش میزان اسیدی شدن اقیانوسها مرتبط است که ناشی از
جذب مفرط دی اکسید کربن است و منجر به کاهش میزان “پ هاش” می شود.
یکی از نویسندگان، دکتر “جیسون هال- اسپنسر” با ذکر اینکه اسیدی شدن بیش از حد علت انقراض وسیع در گذشته بوده، اظهار داشت: “مرحلۀ بحرانی در پ هاش ۷٫۸ روی میدهد. آن سطح “پ هاش”ی است برای اواخر این قرن پیش بینی شده بود… نگرانی شدید من این است که در صورتیکه آلایندگیهای کربنی را مهار نکنیم، در معرض خطر انقراضهای توده ای خواهیم بود که سبب نابودی آبهای ساحلی و پرورش و شیوع جلبک و ستاره ی دریایی سمی می شود.”
اکوسیستم های دریایی متوازن، بی نهایت اهمیت دارند، زیرا بیش از دو- سوم سیاره با اقیانوس ها پوشیده شده است. آنها نیمی از اکسیژن دنیا را تامین می کنند و نقش مهمی در منظم کردن اقلیم جهانی بازی می کنند. به این ترتیب حیات بر روی زمین برای بقا، بسیار زیاد به اقیانوس بستگی دارد. بعلاوه، اقیانوس ها همچنین گازکربنیک جو را جذب می کنند که مستقیما به خنک شدن سیاره مان کمک می کنند.
در خود اقیانوس ها، ما می بینیم که دمای آب بالا می آید، سطح آب بالا می آید، اسیدی شدن افزایش می یابد و حجم وحشتناک آلودگی.
بنابراین گرمایش جهانی، اقیانوس ها را متاثر می کند که به نوبه خود بر ماهی ها تاثیر می گذارد. این شرایط به همان میزان دامپروری صنعتی، مبرم می باشد و دقیقا راه حل یکسانی دارد. خوردن گوشت را متوقف کنید؛ خوردن ماهی را متوقف کنید. این بلافاصله به بازیابی توازن هم اقیانوس وهم خشکی کمک می کند.
http://www.sciencedaily.com/releases/2010/08/100825093651.htm
ارسال به 
