به مناسبت هفته معماری، گروهی از دانشجويان و اساتيد چندين دانشکده در روز جمعه ششم اردیبهشت ماه سال 1392 به اتفاق کنار ساحل استان مازندران جمع شدند و بعد از تميز کردن ساحل و جمع آوری زباله ها، با شن های ساحل شروع به ساخت کارهايی نمادين کردند با اين مفهوم که چگونه از محيط زيست می توان مراقبت کرد و يا چگونه انسان با زباله ها محيط زیست را تحت شعاع قرار می دهد و سبب می شود تا زمين در خطر نابودی قرار گیرد.
روزگاري سواحل ماسه اي مازندران يكي از زيباترين چشم اندازهاي طبيعي كشور بود. دريا با امواج آبي و حباب هاي سپيد، دست نوازش بر ساحل رويايي مي كشيد و گوش ماهي هاي ريز و درشت به ساحل هديه مي داد.
ماسه هاي ساحل، زير تابش آفتاب چونان نگين هاي كوچك الماس مي درخشيدند و مرغان دريايي با نجواهاي آرام بخش خود براي امواج لالايي مي خواندند.
كودكان در ساحل مي دويدند، در امواج ساحلي شنا مي كردند و در ميان ماسه هاي طلايي براي خود عروسك هاي شني و برج و بارو مي ساختند و صدفها را چونان گنج با ارزشي در جيب هايشان به خانه مي بردند.
اما اكنون ساحل زيباي مازندران از وراي اقدامات نامهربانانه و غير مسئوولانه وضعيتي بسيار اسفناك به خود گرفته است. اين روزها ، ساحل از زباله هايي كه دست نامهربان آدميان بر دامانش نهاده به شدت اندوهگين است و اميد به دريا بسته اما امواج دريا كه خود نيز از انواع آلودگيهاي شيميايي و بيولوژيك ناشي از سرازير شدن فاضلاب هاي صنعتي و خانگي در امان نمانده اند ، مغموم و نااميد به ساحل مي آيند و شرمنده از ناتواني خود سراسيمه به اعماق باز مي گردند!
كيسه هاي پلاستيكي مملو از زباله، قوطي هاي رنگارنگ فلزي و پلاستيكي، باقي مانده موادغذايي و ميوه هاي پوسيده و انواع پسماند ها از جلوه هاي هاي ناميموني است كه اين روز ها در ساحل رويايي دريا خود نمايي مي كند.!
وجهه اسفناك تر اين تراژدي آن است كه در حال حاضر هيچ سازمان و مسئوولي، متولي پاكسازي سواحل از انبوه زباله ها نيست و هر كس مسئوليت اين اقدام ضروري و مهم را متوجه ديگري مي داند!!
واقعيت اين است كه براي هر ناظر دوستدار محيط زيست، رويت وضعيت اسفناك تخريب محيط زيست بسيار آزار دهنده است واين مسئله زماني بغرنج تر و شگفت آور تر مي نمايد كه دريابيم از نظر ساز و كار قانوني نيز هيچ دستگاه، نهاد، سازمان و مرجع دولتي يا خصوصي بعنوان متولي ساحل وجود ندارد و هيچ وظيفه تعريف شده اي نيز در اين زمينه لحاظ نشده است.
به اعتقاد كارشناسان با اندكي احساس مسئوليت و مديريت بهينه مي توان راهكارهاي موثري را براي زدودن زباله ها از سيماي رويايي ساحل مازندران اتخاذ و اجرا نمود كه برخي از اين راهكارها در ذيل مي آيد:
1. امكانات جمع آوري زباله اعم از سطل هاي مخصوص و خودروهاي انتقال در سواحل مستقر شوند.
2. فرهنگ استفاده صحيح و بهينه از محيط زيست با استفاده از ظرفيت رسانه ها در سطح ملي و استاني و بطور گسترده آموزش داده شود.
3. دوره هاي صيانت از محيط زيست براي صاحبان مهمانپذيرهاي ساحلي و متصديان طرح هاي سالم سازي دريا بصورت الزامي برگزار شود.
4. مقوله گردشگري همپاي مسئله مهم صيانت از محيط زيست تبليغ و ترويج شود و اعمال مديريت تلفيقي با مشاركت دستگاههاي ذينفع در ساحل نظير شهرداري ها، گردشگري و محيط زيست در دستور كار قرار گيرد.
5. از آنجا كه يكي از معضلات عديده استان مسئله امحاء زباله ها و پسماندها مي باشد، مديريت ارشد استان شخصاً در اين مقوله وارد عمل شده و با تمهيد ساز و كاري اساسي دستگاههاي مرتبط را ملزم به وظيفه مندي و ايفاي نقش خود سازند.
خلاصه اينكه:
به هر تقدير از وراي فقدان چنين تمهيداتي، بايد گفت: آدمهايي كه اين روزها به ساحل مي آيند به گاه رفتن، انبوهي از زباله ها و پسماند غذايي را بر ساحل زيبا بر جا مي گذارند. اما اين روند تا كي بايد ادامه يابد؟
سواحل زيباي دريا در مازندران، يكي از ظرفيت هاي عظيم اقتصادي در استان و كشور محسوب مي شود كه در حال حاضر بواسطه فقدان مقررات و قوانين الزام آور از شرايط اسفناكي رنج مي برد كه لزوم پرداختن به مسائل آن از ضروريات است.
http://shomalefarda.com/isar-shahadat/22402-1391-03-09-05-35-13
قسمت کوتاهی از فیلم مستند در حال ساخت midway از سواحل شمال اقیانوس آرام شاید بتواند گویای این اثر نابود کننده پلاستیک ها و زباله ها بر حیات وحش و محیط زیست باشد:
{flv}midway{/flv}
{AdmirorGallery}Architecture-week-to-clean-up-beach{/AdmirorGallery}
