با آنکه مقدار یخ شرق قطب جنوب در صورت ذوب شدن، آنقدر است که سطح دریاهای جهان را تا ۶۰ متر افزایش دهد، مدتهاست که احتمال وقوع آن ظرف چند قرن آینده منتفی دانسته شده زیرا دماهای سطح کل منطقه بسیار پایینتر از حد انجماد اند.
ولی یافته های جدید نشان می دهند که بخشهایی از ورقه یخی با سرعتی بیش از آنچه قبلاً تصور می شد تحت تاثیر تغییرات اقلیمی قرار می گیرند.
تیمی از دانشمندان “دانشگاه مک کوآری” استرالیا و “سازمان علوم و فناوری هسته ای” استرالیا سه تابستان را در این نقطه دورافتاده سپری کردند که در آن از فناوری جدیدی استفاده کردند تا بسنجند گرمایش جهانی پیشین و افزایش سطح دریاها در ۲۰ هزار سال گذشته چه تاثیری بر این منطقه گذاشتند.
آنها تخته سنگهایی یافتند که طی دورانی ته نشین شده بودند که پوشش یخی بیش از امروز بود.
آنها برای سنجش ایزوتوپهای رادیواکتیو دیرپا، با استفاده از یک شتابدهنده ذرات، تکنیک جدیدی موسوم به “تخمین زمان سطح تماس به هنگام پیدایش گیتی“ را به اجرا در آوردند تا به مقدار زمان سپری شده از زمان جدا شدن تخته سنگها از یخ پی ببرند.
محققان مشخص کردند که ضخامت یخ در “یخچال لامبرت“ چند هزار سال پیش از برآوردهای قبلی کاهش یافته و به این نتیجه رسیدند که یخ شرق قطب جنوب بیش از آنچه مدلهای کنونی اشاره دارند، نسبت به تغییرات اقلیمی حساسند.
همچنین در 6 مارچ 2008، یک ورقۀ یخی به مساحت 414 کیلومتر مربع در دایرۀ قطب جنوب متلاشی شد.
قارۀ جنوبگان در قطب جنوب با نواحی کوهستانی و دریاچه های یخی پوشیده شده است. این قاره از قطب شمال خیلی قدیمی تر است و یخ های آن خیلی بندرت آب می شوند؛ حتی یک لایۀ یخی وجود دارد که از آغاز دنیا، هرگز آب نشده است . برای همین دانشمندان آنرا بطور جدی مورد توجه قرار داده اند که چطور یک جزیرۀ یخی در قاره ای که خانۀ 90 درصد از تمام یخ ها در دنیا است، امکان دارد آب شود.
قبلا سازمان ملل پیش بینی كرد كه یك متر افزایش سطح اقیانوسها بسیار فاجعه بار خواهد بود و موجب بی خانمانی افراد بسیاری می شود.
اما دانشمندان دریافتند كه گرینلند و غرب و شرق قطب جنوب همگی در حال ذوب شدن هستند كه عاملی است كه قبلاً درنظر گرفته نشده بود.
بر اساس این یافته ها، یک دانشمند اظهار کرد: اگر تمام قطب جنوب ذوب شود آنگاه سطح آب اقیانوسها تا ۷۰ متر بالا می رود!
“سازمان زمین شناسی” آمریکا که در حال تحلیل 150 سال تغییرات ساحلی هستند اظهار می کنند که % ۶۸ از سواحل نیوانگلند و نواحی ساحلی اقیانوس اطلس در آمریکا به طور میانگین تا ۴۹ سانتیمتر در سال در حال فرسایش اند و در شدیدترین مورد حدود ۱۸٫۳ سانتیمتر در سال پسروی می کنند.
همچنین مقامات “منابع ملی” و وزارت محیط زیست پرو خاطر نشان می کنند که یخچالی بر روی کوهستان “هوآیتاپالانا” در اثر گرمایش جهانی % ۵۰ کامل از یخ سطحی خود را ظرف صرفاً ۲۳ سال از دست داده و اسباب نگرانی شدید از بابت ذخایر آبی آینده را بخصوص در نواحی ساحلی که محل سکونت اکثر جمعیت هستند به وجود آورده است.
باشد که همگی ما برای اجرای موثرترین اقدامات انگیزه پیدا کنیم تا به سرعت از آلاینده ها بکاهیم و از سیاره زیبایمان و حیات بر روی زمین حفاظت کنیم.
http://www.physorg.com/news/2011-02-uncovering-climate-clues-antarcticas-icy.html
http://news.yahoo.com/s/afp/20110224/sc_afp/climateperuenvironmentglacier
