ذوب شدن تندراها مقادیر زیادی از ذخایر کربن را آزاد میکند.

اخیراً مطالعه ای که توسط دکتر سوفیا هیالمارسون از دپارتمان شیمی در دانشگاه گوتنبرگ سوئد انجام شده است دریافت که لایه پرمافراست (منجمد دائمی) که در سرتاسر منطقه قطب شمال گسترش دارد دارای یک خطر مضاعف گرمایش جهانی است. علاوه بر ذوب شدن کریستالهای هیدرات متان که در حال حاضر بعنوان حبابهای گازی از تعداد فزاینده دریاچه های سیبری و دیگر منابع آبی بالا می آیند مشاهده شده اند، تندراهای درحال آب شدن نیز ذخایر کربن را آزاد میسازند. مطالعات دکتر هیالمارسون درمورد دریاهای “لاپتف”، سیبری شرقی و “چوکچی” در شمال سیبری و همچنین دریای بالتیک میزان فزاینده دی اکسید کربن را در تمامی آنها آشکار ساخت که مفهوم آن این است که کربن آلی آزاد شده از پرمافراست توسط رودخانه به درون آبهای ساحلی انتقال می یابند. دکتر هیالمارسون هشدار داد که خطر ذوب شدن پرمافراست این است که هنگامیکه به فراتر از مرحله معینی توسعه یابد قابل توقف نمی باشد، و این بدین معنی است که ذوب شدن ذخائر گسترده کربن هم اکنون باید متوقف شوند.

گازها دارند از اقیانوس و زمینهایی که جنگلزدایی میشوند بیرون می آیند. آن از همه جا بیرون می آید. فقط درحال حاضر خیلی شدید نیست. دیگر اکنون همه آنرا میدانند، بخاطر گزارش سازمان ملل در مورد مصرف گوشت، و دامپروری، این یکی از بدترین عوامل یا حتی بدترین عامل گرمایش جهانی میباشد. و هیچکس درمورد آن صحبت نمیکند همه فقط میگویند، “انرژی های نو، سوخت زیستی، ماشینهای دوگانه سوز، حفر یک چاله و ذخیره کربن در آن.” انگار که آن یک روز بیرون نخواهد آمد. و قبل از آن حتی، ما باید آن را تنفس کنیم، انگار که روی ما تاثیر نمیگذارد. کنارگذاشتن یک تکه گوشت و جایگزین کردن آن با یک تکه سویا، چقدرمشکل است؟ آن (سویا) که بهرحال یک ماده غذایی بهتر و سالمتری است. و مقتصدانه تر است.