این مقاله قسمت چهارم “تغذیه درست برای درمان سرطان” از پروژه سرطان، ۲ دی وی دی از سخنرانی های دکتر نیل برنارد، محقق و نویسندۀ برجسته در زمینه تغذیه است. دکتر برنارد که یک گیاهخوار وگان می باشد، رئیس پروژه سرطان است، یک سازمان غیر انتفاعی در آمریکا که با ارائه اطلاعات و تحقیقات در مورد تغذیه، به پیشگیری از سرطان کمک می کند. این پروژه از زمان بنا شدن در سال ۲۰۰۴، در جهت ترویج رژیم وگان به عنوان درمان سرطان تلاش میکند. پروژه سرطان، وابسته به “کمیته پزشکان طب مسئولانه” است، گروهی که در سال ۱۹۸۵ توسط دکتر بارنارد بنا شده است، این کمیته فعالانه، در افزایش آگاهی در مورد فواید رژیم گیاهی، تلاش می کند و این کار را با پروژه هایی نظیر برنامۀ ۲۱روزه برای آغاز رژیم وگان (رژیم کاملا گیاهی)، انجام می دهد و در جهت بهبود تغذیه عموم، رهنمودهایی ارائه می دهد. دکتر برنارد به عنوان محقق اصلی در بسیاری از تحقیقات کلینیکی، به بررسی ارتباط میان رژیم غذایی و سلامت می پردازد و مقالات او در مجلات علمی و پزشکی برجسته به چاپ رسیده است.
به گفته سازمان بهداشت جهانی، سرطان یکی از دلایل اصلی مرگ در جهان است. هر ساله بیش از ۱۲ میلیون نفر، در سراسر جهان، به سرطان دچار میشوند و ۷٫۶ میلیون نفر به خاطر آن، جان می سپارند. پیش بینی میشود آمار مرگ ناشی از سرطان افزایش یابد و میزان آن در سال ۲۰۳۰ به ۱۲ میلیون نفر برسد.
اینک برنامۀ دکتر برنارد بنام “کشف گزینه هایی بجای لبنیات” بخشی از دی وی دی “تغذیه درست برای نجات از سرطان” را به شما ارائه می دهیم:
اکثر ما با این ایده بزرگ شده ایم که محصولات لبنی سالم هستند اما محققان سرطان به ما روی دیگر محصولات لبنی را که ممکن است شما را شگفت زده سازد، نشان می دهند. با این جمله شروع می کنیم: “در شیر چه چیزی است؟” اگر شما یک لیوان شیر بردارید و آنرا به آزمایشگاه بفرستید اولین چیزی که کشف می کنید حدود ۴۹ درصد کالری است که چیزی جز چربی نیست و اکثر این، چیزی است که ما چربی اشباع شده می نامیم، برخی از مردم آنرا “چربی بد” می نامند. این چربی باعث می شود سطح کلسترول تان بالا برود. در برخی از بررسی ها با خطر بیشتر رشد سرطان سینه مرتبط است. برای همین است که افراد بسیاری می گویند من نمی خواهم شیر پر چرب بخورم، می خواهم سر شیر آنرا جدا کنم و شیر کم چرب یا بدون چربی می خورم.
فرض کنید من آنرا به آزمایشگاه بفرستم. بزرگ ترین مادۀ مغذی در آن، بزرگ ترین منبع کالری حدود ۵۵ درصدی آن، قند لاکتوز است. از اینجا اکثر کالری های موجود در شیر کم چرب حاصل می شود. اکنون اگر شما با لاکتوز آلرژی داشته باشید، یعنی اینکه از مصرف شیر، دچار یک شکم درد واقعی شوید، برای کسانی که نمی دانند، شما اصلا به این نیازی ندارید و این مادۀ مغذی اصلی در آن است. علاوه بر آن، در شیر، پروتئین ها وجود دارند و این پروتئین ها برای برخی از افراد سبب دردهای مفاصل یا آلرژی می شود، یا برای برخی از محلی ها، حتی محققان دیابت و آلرژی نشان می دهند که تماس اولیه به این پروتئین های لبنی ممکن است علت نوعی از دیابت که در کودکی شروع می شود، باشد یا حداقل در آن نقش داشته باشد.
ارتباط شیر با سرطان چیست؟
محققان مدت طولانی است که نشان داده اند که کشورهایی که محصولات لبنی زیادی می خورند، مانند سوئیس یا سوئد، دیگر کشورهای اسکاندیناوی، کشورهای اروپایی؛ آنها در مقایسه با کشورهای دیگری که لبنیات بخش بزرگی از رژیم غذاییشان نیست، سرطان پروستات بیشتری دارند. من دربارۀ چین، ژاپن یا تایلند حرف می زنم، در این کشورها، لبنیات حداقل بطور سنتی بخشی بزرگ رژیم غذایی نیست. اگر این درست است که مصرف شیر بیشتر می تواند به طریقی با خطر بیشتر ابتلا به سرطان پروستات مرتبط باشد، آنگاه بایستی چنین چیزی در این کشور درست باشد.
فرض کنیم من مردانی که شیر زیادی می نوشند را با مردانی که شیر نمی نوشند مقایسه می کنم. آیا آنها واقعا بیشتر به سرطان پروستات مبتلا می شوند؟ در دانشگاه هاروارد، آنها دقیقا این بررسی را انجام دادند. آن “بررسی پزشکان در زمینه تندرستی” نامیده شد. حدود ۲۱ هزار مرد که تمامشان پزشک بودند، همه سالم بودند، هیچ کس سرطان نداشت. رژیم غذایی آنها را دنبال کردند و سپس تماشا کردند که چطور مردان با گذشت زمان پیش می روند و مشخص شد آن مردانی که لبنیات زیادی مصرف می کردند، من دربارۀ دو بار مصرف لبنیات در روز حرف می زنم که خارج از محدودۀ مصرف مردم نیست. خطر ابتلا به سرطان پروستات در آنها ۳۴ درصد بالاتر از مردانی بود که عموما از شیر اجتناب می کردند. آنها بررسی دیگری انجام دادند که “بررسی تکمیلی متخصصان سلامتی” نامیده شد. آنها متخصصان سلامتی بودند نه پزشکان. داروسازان و انواع دیگر متخصصان سلامتی بودند. اما آنها دقیقا همان چیز را یافتند، که آن مردانی که لبنیات زیادی مصرف می کردند، که در این مورد منظور دو بار مصرف لبنیات در روز است، حدود ۶۰ درصد خطر ابتلا به سرطان پروستات بیشتری دارند.
چرا شیر اینکار را انجام می دهد؟ کار شیر چیست؟
برای اینکه شیرینی ها را در آن فرو ببریم. برای اینکه در غلات صبحانه ام بریزم. شیر برای آن است تا به رشد یک گوساله کمک کند. تا به رشد سریع کمک کند. بنابراین، گاو، شیر را می سازد، گوساله آنرا مصرف می کند و آن گوساله خیلی سریع رشد خواهد کرد. این امر به دو دلیل است:
اولین دلیل این است که در شیر مواد مغذی وجود دارد که رشد را تقویت می کند. چربی زیاد، قند زیاد، قند لاکتوز و پروتئین زیادی در آن وجود دارد. اما مسئلۀ دیگر این است که در شیر هورمون ها وجود دارند، عوامل رشد در شیر وجود دارد و مصرف آن باعث می شود این چیزها در بدن انسان تغییر کند و یکی از این تغییرات که محققان سرطان بر آن واقعا متمرکز شده اند “آی جی اف- ۱” نامیده می شود. “عامل رشد شبه انسولینی نوع ۱“. “آی جی اف- ۱” مخفف نام آن است، اما آن واقعا به معنای “انسولین- مانند” یعنی مانند انسولین است، یعنی اینکه به قند کمک می کند تا به درون سلول ها وارد شود، از خون خارج شود، و به سلول ها وارد شود. “عامل رشد” به معنای یک عامل رشد است. اگر من “آی جی اف- ۱” در یک لوله آزمایش را بردارم، به آن سلول سرطانی اضافه کنم، آنها دیوانه وار رشد می کنند. چنین چیزی برای سلول های سرطان سینه، برای سلول های سرطان پروستات صدق می کند. فرض کنید، یک سوزن را در بازوی یک مرد فرو می کنم، و میزان “آی جی اف- ۱” را در خونش اندازه می گیرم و سپس شروع می کنم هر روز دو لیوان شیر به او می دهم. یا فرض کنید او یک زن باشد و من هر روز دو لیوان شیر به او می دهم. چیزی که شما می یابید این است که در طول چند هفتۀ آینده، مقدار “آی جی اف –۱” در خونش افزایش می یابد. پس درست مانند یک گوساله است، گوساله شیر را می نوشد و این “آی جی اف- ۱” در خونش ساخته می شود و سبب رشد بافت ها می شود. حالا رشد در مواقع معینی خوب است، اما وقتی شما یک بزرگسال هستید، چیز خوبی نیست، و شما یک سلول سرطانی را دارید که در جایی منتظر است، رشد آن سلول سرطانی یک چیز بسیار خطرناک است. بنابراین، در یک مقایسۀ بین المللی، وقتی نگاه می کنیم که چه کشوری بالاترین خطر ابتلا به سرطان را دارد، آن کشورهایی هستند که مصرف لبنیات بالایی دارند و آن احتمالاً به سرطان پروتستات و میزان بالای “آی جی اف- ۱” مرتبط می باشد. اما اشکال دیگر سرطان نیز بنظر می آید به لبنیات مرتبط باشند. حدس هایی زده می شود که سرطان سینه ممکن است به مصرف شیر مرتبط باشد یا خیر و شواهد چنین هستند.
برخی از بررسی ها خطر بالاتر را نشان می دهند، برخی از بررسی ها خطر کمتر، اما وقتی افراد به سطح “آی جی اف –۱” می نگرند، منظورم این است که من یک نمونۀ خون را می گیرم و آنرا بررسی می کنم که اکنون خطر ابتلا به سرطان شما چقدر است: مقدار بالاتر “آی جی اف- ۱” با خطر بالاتر ابتلا به سرطان سینه مرتبط است. سرطان تخمدان نیز مورد بررسی قرار گرفته است و در اینجا من فکر می کنم ما نیاز به تحقیقات بیشتر داریم، اما نظراتی وجود دارد که می گوید خطر ابتلا به سرطان تخمدان در میان مصرف کنندگان شیر بیشتر است. برای سرطان رودۀ بزرگ، احتمالا برعکس است. بنظر می آید کلسیم به پیشگیری از سرطان کمک می کند. بنابراین مصرف کنندگان شیر بنظر می آید اندکی خطر ابتلا به سرطان رودۀ بزرگ کمتری داشته باشند. اما نکته این است که منابع سالم کلسیم بسیاری وجود دارد، شما نیاز ندارید برای کلسیم، شیر بنوشید، بنابراین میتوانید آن عامل حفاظتی را بدون عوامل پر مخاطره دریافت کنید.
اکنون شما ممکن است بگویید، “خب، یک دقیقه صبر کنید، پس شما می گوئید که شیر یک چیز واقعا خوب در رژیمتان نیست.” خب، بگذارید این مورد را روشن کنم، من فکر می کنم نوزادان به شیر نیاز دارند، آنها به شیر مادر. یک نوزاد باید شیر مادر را بخورد، و ما باید هر کاری که می توانیم را انجام دهیم تا به کودکان شیر مادر بدهیم. بعد از سن از شیر گرفتن، اصلا هیچ نیاز فیزیکی برای شیر وجود ندارد. این یک چیز دقیقا فرهنگی است.
از کجا من می توانم کلسیم را دریافت کنم؟
محققان، کشورهایی را مورد بررسی قرار داده اند که در آنجا مردم شیر زیادی می نوشند، شما فکر می کنید آن افراد بخاطر آن شیری که می خورند، بخاطر تمام آن کلسیمی که جذب می کنند، هرگز شکستگی لگن خاصره نخواهند داشت. این دقیقا بر عکس است. کشورهایی که بالاترین مصرف کلسیم را دارند، بالاترین خطر شکستگی لگن خاصره را نیز دارند. کشورهایی که مصرف شیر کمتری دارند و نسبتا مصرف کلسیم پایین تری دارند، در حقیقت بهتر هستند. آنها استخوان های قوی تر و خطر شکستگی کمتری دارند. در این کشور، در دانشگاه هاروارد، “بررسی سلامت پرستاران” برای سال های بسیاری ادامه داشته است و زنان را در طول ۱۸ سال بررسی کردند، آنها دریافتند که آنهایی که در رژیمشان شیر بیشتری می خورند ابدا هیچ محافظتی در برابر شکستگی استخوان نداشتند. بنظر نمی آید اصلا تفاوتی حاصل شود.
شما می توانید کاری انجام دهید تا از استخوانهایتان محافظت کنید. اول اینکه، اگر شما اکنون کلسیم را در استخوان هایتان دارید، آنرا حفظ کنید، از دست ندهید.
چطور کلسیم بدنم را حفظ کنم؟
با پرهیز از پروتئین های حیوانی. پروتئین حیوانی سبب می شود بدنتان کلسیم از دست بدهد. پروتئین حیوانی، من دربارۀ گوشت، تخم مرغ ها، حتی پروتئین در محصولات لبنی حرف می زنم، پروتئین حیوانی باعث می شود بدنتان کلسیم از دست بدهد. این کلسیم کجا می رود؟ کلسیم در خون است، از طریق کلیه خارج می شود و به ادرار وارد می شود. بدن را ترک می کند. سدیم همین کار را انجام می دهد. یک رژیم پر نمک، چیپس سیب زمینی، نمکی که ما در آشپزخانه اضافه می کنیم همین کار را می کند. شما کلسیم از دست می دهید. کافئین نیز اینکار را انجام میدهد، اگر گاهی یک فنجان قهوه بنوشید، مسئله ای نیست اما اگر یک هواخواه بزرگ قهوه هستید که شاید برخی از شما اینگونه باشید، مصرف بالای کافئین نیز با از دست دادن کلسیم مرتبط است.
ورزش دلیلی برای زنده بودن به استخوان هایتان می دهد. ورزش واقعا بهترین دوست استخوان هایتان است. اگر شما یک بازیکن تنیس را بسنجید، اگر به بازویشان نگاه کنید، آنها در آن بازو نسبت به بازوی مخالف تراکم استخوانی بهتری دارند. بنابراین، ورزش واقعا به تقویت استخوان ها کمک می کند. و بطور شگفت انگیز، سبزیجات و میوه ها نیز چنین کاری را انجام می دهند. سبزیجات و میوه ها، برخی از آنها کلسیم دارند، برخی از آنها ندارند. اما سبزیجات و میوه ها بنظر می آید که به ساخت شبکۀ استخوانی و قوی ماندن استخوان ها کمک می کنند. نور آفتاب نیز مهم است. نور آفتاب به شما ویتامین “دی” می دهد، پس شما از آفتاب بهره مند می شوید. آفتاب به پوستتان می خورد، ویتامین “دی” در پوست درست می شود و در سراسر بدن حرکت می کند و هنگامیکه فعال شود، به روده تان کمک می کند، کلسیم را از غذاهایی که می خورید، بیرون می کشد. بنابراین نور آفتاب نیز به شما کمک خواهد کرد.
آیا غذاهایی وجود دارند که از محصولات لبنی نباشند و حاوی کلسیم باشند؟
“سبزیجات” و “لوبیاها”. سبزیجات به معنی بروکلی و تمام هم خانواده های آن است، آن ها در خود کلسیم فراوانی دارند. به جز اسفناج، اسفناج کلسیم فراوانی دارد، اما بسیار خودخواه است، اجازه نمی دهد که آنرا داشته باشید. کلسیم داخل اسفناج خیلی قابل جذب نیست. اما سبزیجات دیگر کلسیم فراوانی در خود دارند و میزان جذب آن ها حقیقتا بالاتر از در صد جذب کلسیم از شیر است و گروه دیگر، لوبیاها هستند. کلسیم زیادی در لوبیاها وجود دارد، می دانید، آن ها فیبر قابل حل در خود دارند. آن ها آهن، پروتئین و حتی مقداری اسید های چرب امگا ۳ دارند.
لوبیاها باید بیشتر طرفدار پیدا کنند، آن ها تمام انواع چیزهای خوب دیگر را دارند. بنابراین “سبزیجات” و “لوبیاها” را بخاطر داشته باشید. حالا، اگر واقعاً می خواهید کلسیم زیادی داشته باشید، نیاری به این ندارید، اما می توانید. آیا آب پرتغال غنی شده، شیر سویای غنی شده را دیده اید، آن ها کلسیم را به چیزهای زیاد و به غلات صبحانه اضافه می کنند، شما به آن مقدار زیاد کلسیم نیاز ندارید، اما اگر می خواهید، آنها آنرا دارند. نکته ای که می خواهم بگویم این است که محققان شروع کرده اند به توجه به محصولات لبنی و خطراتی که آنها ممکن است برای ما داشته باشد. شما نیازی به آن ندارید. منابع فراوان و خوبی برای کلسیم وجود دارد و راه های واقعاً خوبی برای بدست آوردن از آن ها و وارد کردن کلسیم به بدنتان و حفظ آن وجود دارند. و به محض اینکه محصولات لبنی را با گزینه های سالم تر عوض کنید، استخوان هایتان را قویتر و سراسر بدنتان را نیز سالم تر نگاه خواهید داشت.
کلسیم در مواد غذایی
مواد غذایی |
کلسیم (MG) |
سبزیجات |
|
کلم بروکلی، 1 فنجان، آب پز شده |
62 |
کلم بروکسل، 1 فنجان، آب پز شده |
56 |
کدو مسما، 1 فنجان، پخته شده |
84 |
هویج خام، 2 عدد متوسط |
40 |
گل کلم، 1 فنجان، آب پز شده |
20 |
کلم برگ، 1 فنجان، آب پز شده |
266 |
کلم پیچ، 1 فنجان، آب پز شده |
94 |
سیب زمینی شیرین، 1 فنجان، پخته شده |
76 |
حبوبات |
|
لوبیای سیاه، 1 فنجان، آب پز شده |
102 |
نخود، 1 فنجان، آب پز شده |
80 |
لوبیای گریت نورترن،1 فنجان، آب پز شده |
120 |
لوبیا قرمز، 1 فنجان، آب پز شده |
62 |
انواع عدس، 1 فنجان، آب پز شده |
38 |
لوبیا چشم بلبلی سفید، 1 فنجان، آب پز شده |
126 |
لوبیا چیتی، 1 فنجان، آب پز شده |
79 |
لوبیای سویا، 1 فنجان، آب پز شده |
175 |
شیر سویا، 1 فنجان، غنی شده با کلسیم |
368 |
توفو، خام و سفت، نصف فنجان |
253 |
لوبیا سفید، 1 فنجان، آب پز شده |
161 |
غلات |
|
نان ذرت مکزیکی |
19 |
شیر برنج، 1 فنجان، غنی شده |
*300 |
نان گندم، 1 تکه |
26 |
آرد گندم کامل، 1 فنجان |
41 |
میوه جات |
|
انجیر خشک، 10 عدد |
140 |
پرتقال تامسون، 1 عدد متوسط |
60 |
آب پرتقال، 1 فنجان، غنی شده با کلسیم |
*300 |
کشمش، دو سوم فنجان |
48 |
* اطلاعات بسته
منبع: ایالات متحده آمریکا، وزارت کشاورزی، خدمات پژوهشی کشاورزی، 2004، USDA، پایگاه اطلاعاتی تغذیه ملی برای منبع استاندارد، ترخیص 17، آزمایشگاه داده های تغذیه، وب سایت:
http://www.nal.usda.gov/fnic/foodcomp
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پروژه سرطان، لطفاً از این سایت دیدن کنید:
دی وی دی های “تغذیه درست برای درمان سرطان” و کتاب الکترونیکی “راهنمای درمان سرطان” به طور رایگان در سایت بالا برای دانلود در دسترس هستند.
http://www.cancerproject.org/diet_cancer/index.php
http://www.cancerproject.org/webcasts/index.php
http://www.cancerproject.org/ask/index.php
http://www.cancerproject.org/symposium2006/seminars/barnard.php
http://www.worldcancercampaign.org/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=1&Itemid=807
http://www.nealbarnard.org/diabetes_tour.htm
http://helpthem.persianblog.ir/post/420/
http://www.cancerproject.org/resources/pdfs/2009RainbowPoster.pdf
برای اطلاعات بیشتر در مورد درمان و پیشگیری از سرطان می توانید به قسمت اول و دوم مقالات دکتر نیل برنارد در این خصوص مراجعه کنید:
http://phce.org/health/506-1389-09-27-16-46-44.html
http://phce.org/health/333-1389-05-13-11-56-12.html
http://phce.org/health/336–q-q-.html