دکتر جیسون هال-اسپنسر از دانشگاه پلیموت در بریتانیا در تحقیق خود برای آمار ۱۰ ساله اروپایی حیات دریایی دریافته است که استفاده از تور ماهیگیری در اعماق دریا، مرجان ها و زیستگاههای دریایی را که از آخرین عصر یخبندان برای قرنها محافظت شده اند نابود میکند. تورهای بسیار سنگین و بزرگ با قرقره های پلاستیکی که در کف دریا کشیده میشوند و زمانی فقط در آبهای کم عمق مصرف میشدند اکنون بخاطر کاهش تعداد ماهی ها به آبهای عمیق تر کشیده میشوند. مشخص شده که قرقره های این تورهای ماهیگیری علاوه بر نابود کردن تعداد بیشماری از موجودات، مسئول تخریب زیستگاههای حساس مرجانی نیز میباشد. دکتر هال – اسپنسر اظهار کرد که در حقیقت درحالیکه کمتر از یک درصد از ۵۰ هزار کوه زیرآبی مورد مطالعه قرار گرفته اند، امکان دارد اکوسیستم های متنوع زیستی آنها پیش از اینکه حتی بررسی شوند تلفات سنگین داشته باشد. او گفت، “مهم نیست که به کدام اقیانوس میروید، این زیستگاهها بوسیله کشتی های بین المللی ماهیگیری درحال نابود شدن هستند… چیزی که بسیار ضروری است شبکه ای از مناطق حفاظت شده میباشد که هر نوع از دستگاههای ماهیگیری که تجهیزات را در سرتاسر بستر دریا میکشند در آنجا ممنوع باشند.”
براستی، بیایید اجازه دهیم که همه ماهیها زندگی کنند تا شاید جهان ما با حیات دریایی شگفت انگیز مورد رحمت واقع شود.
اگر ما به کشتار ماهیان بخاطر احترام به همه مخلوقات پایان دهیم، ماهیان خود خیلی سریع به وضعیت اولیه برمیگردند. اما ادامه فعالیت های ماهیگیری میتواند به توازن موجودات دریائی خسارت وارد نماید، بدون اینکه توانائی بهبود خود را داشته باشد.
تحلیل های محققان بریتانیائی درباره تاریخچه ماهیگیری از صدها سال پیش، اثرات زیانبار تور انداختن در دریا و صید ماهی را هم روی محیط زیست اقیانوس و هم روی موجودات دریای به ما نشان داده است .
لطفاً از رسانه ها بخواهید در گسترش اطلاعات در مورد خسارت ناشی از صید و وضعیت خطرناک جمعیت کنونی ماهیان، کمک کنند.
اقدام بسیار موثر دیگر، متوقف نمودن مصرف ماهی و ترویج توقف آن در میان شهروندان است.
http://www.guardian.co.uk/environment/2010/feb/18/deep-sea-trawling-coral-reefs
